همسر مدافع نستوه در عرصه دین، استاد علامه شهید مرتضی مطهری (رحمه الله) میگوید: در مدت بیست و شش سالی که با ایشان زندگی کردم، همیشه با یک حالت تواضع و آرامش با من رفتار میکردند. با صدای متین و چره خندان، به طوریکه من با یک ارادت و عشق خاصی کار میکردم. من بسیار کم سن و سال بودم که به منزل ایشان آمدم، ولی با همه آن کمی سن، هیچ وقت یادم نمیآید که از ایشان ناراحتی و رنجی دیده باشم. یادم هست یک بار برای دیدن دخترم به اصفهان رفته بودم و بعد از چند روز با یکی از دوستانم به تهران برگشتم. نزدیکیهای سحر بود که به خانه رسیدم. وقتی وارد خانه شدم دیدم همه بچهها به استقبال من آمدند. تعجب کردم که در این وقت بچهها بیدار هستند. اما ایشان فرمودند بچهها را مخصوصا بیدار کردم که وقتی شما میآیید خواب نباشند و به استقبالتان بیایند... بسیار مهربان بودند. بعد از چندین سال زندگی، همان مهر و محبت روزهای اول ازدواج ما برقرار بود.(2564)