اگر کتابی بود که عکس اشیا را نشان میداد، آن کتاب همین قرآن است که بهشت و جهنم را نشان میدهد، با این همه ما این گونه بیتفاوت هستیم و به دنیا دل بستهایم. ای کاش ما به التفاوت چیزی بود که ارزش جدا شدن از حق و پیوستن به باطل را داشت. دنیا و مقاماتش چه ارزش دارد؟ خدا میداند که صاحبان مقامات معنوی در اوقات خلوت و مناجات چه حالی دارند!(633)
ملاک بهشت، ایمان و عمل است، نه خیال و آرزو. عمل به دستورات الهی، راه رسیدن به بهشت است.
تا انسان از گناه پاک نشود، شایستگی ورود به بهشت را ندارد و مؤمنان نیکوکار، همواره در بهشت خواهند بود.
لذتهای دنیا، نگرانی از دست دادن دارد، اما نعمتهای بهشت، جاودانه است.
بهشت را به بها دهند، نه بهانه.
در بهشت، خشونت، رقابت، حسرت، تهمت، حسد، کینه، دروغ، اندوه و هیچ گونه مرگ و مرض و فقر راهی ندارد. در بهشت، کینه و دشمنی نیست، سراسر صلح و صفاست ولی در جهنم، افراد یکدیگر را لعن و نفرین میکنند در بهشت، حزن و اندوه راهی ندارد و بهشتیان اهل صفا و صمیمیت و سلاماند، نه نزاع و قهر.
انکار مستمر آیات الهی، موجب محرومیت از بهشت و مواهب آن است. رضای الهی و بهشت ابدی را به دنیای زودگذر و پرآفت فروختن، بدترین کار است، چرا که همه دنیا و آنچه در آن است، در برابر الطاف الهی به مؤمنان، متاع قلیل و ناچیز است.
لذتهای معنوی، بالاتر از لذتهای مادی بهشت است. رضوان من الله اکبر و بهشت نیز درجات و مراتبی دارد.
در بهشت، نهرهای مختلفی وجود دارد: الف: نهر آب: أنهار من ماء ب: نهر شیر: أنهار من لبن لم یتغیر طعمه ج: نهر شراب بهشتی: أنهار من خمر لذه للشاربین د: نهر عسل: و أنهار من عسل مصفی.