بانویی به خدمت امام صادق (علیه السلام) رسید و گفت: من راه زهد و وارستگی را برای خود برگزیدهام و متبتله هستم.
امام (علیه السلام) فرمود: منظور تو از این سخن چیست؟ او گفت: ازدواج نمیکنم.
امام فرمود: چرا ازدواج نمیکنی؟
او جواب داد: میخواهم با ترک ازدواج (چشم پوشی از لذتهای مادی و شهوانی) دارای فضل و کمال گردم. امام (علیه السلام) فرمود: برو از این روش دست بردار! اگر ازدواج نکردن برای انسان، فضل و کمال بود. حضرت زهرا (علیهم السلام) سزاوارتر از تو بود که به خاطر آن فضل و کمال، ازدواج نکند. با توجه به این که هیچ کسی از حضرت زهرا (علیهم السلام) برای تحصیل فضل و کمال، پیشی نگرفته است.(241)
پس ازدواج نکردن کمال و ارزش نیست و آنها که این سنت الهی را ترک میکنند، زاهد نیستند، بلکه زاهد نما هستند.