ما دوستدار علم نیستیم؛ چون علم به کام ما شیرین نیست، همانند مریضی که دهان او آفت دارد و شیرینی به کامش تلخ است، ما نیز همین گونه هستیم، لذا طعم شیرینی علم را احساس نمیکنیم و لذت علم را نمیچشیم و آن چنان که باید طالب و تشنه آن نیستیم، به عکس مال و ثروت دنیا(2173).
آن کمالی که خداوند متعال میخواهد به بشر بدهد و به آن کمال در دوران زندگی نائل بشود، آن کمال از جمله بستگی به علم و کار دارد. جامعه بیکار، مردم بیکار یا کم کار یا بدکار یا بیعلم یا بیسواد، نمیتوانند آن چنان که باید، خودشان را به مراتب کمال بشری برسانند. یعنی زندگی دنیایشان هدر خواهد رفت.(2174)
علم و دانش زمانی نتیجه میدهد که همراه با بینش و حکمت، و همراه با تزکیه و تقوی باشد.
به علم و دانش خود مغرور نشویم، از خداوند هدایت بخواهیم.
علم و دانش، شرط مسئولیت پذیری است.
علم و دانش، رمز پیشرفت و بقای حکومتها و امنیت و رفاه جامعه است.
علم و دانش، در حکمرانی صحیح و عادلانه نقش مهمی دارد.
مسافرت با علم و تحمل سختیها در راه کسب علم و دانش و رسیدن به رشد و کمال ارزش دارد.
برای علم و دانش نهایتی نیست و فارغ التحصیل معنا ندارد.
علم، وسیله رشد انسانهاست.
علمی دارای ارزش و اعتبار است که همراه با فراگیری آن، ظرفیت انسان نیز زیاد شود و رشد کند.