مرحوم شهید ثانی (911 تا 965 ه ق) چنین نقل نموده: هنگامی که عبدالله مطرف در گذشت، پدرش با لباسهای نو و در حالی که خود را معطر کرده بود در برابر مردم ظاهر شد. در این حال بستگانش بر او ایراد گرفتند که: عبدالله - پسرت - مرده است و تو این گونه در میان ما آمدهای؟! مطرف گفت: آیا باید گریه کنم، در حالی که پروردگارم به سه ویژگی مرا وعده داده(2070) و این ویژگیها برای کسانی است که میخواهند از این دنیا به سوی خدا بروند و خداوند میفرماید: الذین اذا أصابتهم مصیبة قالوا انا لله و انا الیه راجعون أولئک علیهم صلوات من ربهم و رحمة و أولئک هم المهتدون؛(2071) آنها کسانی هستند که هرگاه مصیبتی به ایشان میرسد میگویند ما از آن خداییم و به سوی او باز میگردیم. اینها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده و آنها هدایت یافتگان هستند.
آیا باز هم بعد از این باید گریه کنم؟ سپس این مصیبت بر بستگان وی آرام شد.(2072)