تربیت
Tarbiat.Org

گنجینه معارف‏ جلد 1
محمد رحمتی شهرضا

اشتیاق بهشت به چهار نفر

انس بن مالک می‏گوید: روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: ان الجنه مشتاقه الی اربعه من امتی؛ قطعاً بهشت، مشتاق به چهار نفر از امت من است.
درنگ کردم از این که بپرسم این چهار نفر چه کسانی هستند، نزد ابوبکر رفتم و جریان را گفتم و پیشنهاد کردم شما از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بپرسید که این چهار نفر، چه کسانی هستند؟
ابوبکر گفت: ترس آن دارم که جزء آن چهار نفر نباشم و دودمانم بنی تمیم مرا سرزنش کنند. نزد عمر رفتم و جریان را گفتم و پیشنهاد کردم شما سؤال کنید. او در پاسخ گفت: ترس آن دارم که جزء آن‏ها نباشم و خاندانم بنو عدی مرا سرزنش کنند.
نزد عثمان رفتم و همین پیشنهاد را کردم، او نیز گفت: ترس آن دارم که جزء آنها نباشم و خاندانم بنی امیه مرا سرزنش کنند.
به حضور علی (علیه السلام) رفتم. آن حضرت را در نخلستان دیدم که به کشیدن آب از چاه اشتغال داشت. جریان را بازگو کردم و از آن حضرت تقاضا کردم که شما از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بپرسید که این چهار نفر، کیانند؟! حضرت فرمودند: سوگند به خدا می‏روم و می‏پرسم، اگر من جزء آن چهار نفربودم، حمد و سپاس الهی را به جا می‏آورم و اگر جزء آنها نبودم، از درگاه خدا می‏خواهم که مرا جزء آنها و دوست آنها قرار دهد. همان دم آن حضرت به سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) حرکت کرد. من نیز همراهش بودم، به حضور رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رسیدیم، دیدیم سر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در دامن دحیه کلبی است. او جبرئیل بود که به صورت دحیه کلبی در آمده بود.(628) وقتی که جبرئیل، علی (علیه السلام) را دید، برخاست و بر آن حضرت سلام کرد و گفت: ای امیر مؤمنان! سر پسر عمویت را به دامن بگیر، تو از من سزاوارتر هستی. جبرییل رفت و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در حالت مخصوص وحی بود و سرش بر دامن علی (علیه السلام) نهاده بود. تا این که آن حضرت را دیدم که از حالت خاص وحی، خارج شد، مانند کسی که از خواب، بیدار می‏شود و متوجه شد که سرش بر دامن علی (علیه السلام) است. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به علی (علیه السلام) فرمود: حتماً برای حاجتی به این جا آمده‏ای. علی (علیه السلام) عرض کرد: پدر و مادرم به فدایت! به حضور شما آمدم، سرت را بر دامن دحیه کلبی دیدم، او برخاست و بر من سلام کرد و گفت: سر پسر عمویت را به دامن بگیر و تو ای امیرمؤمنان، سزاوارتر از من به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هستی. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: آیا او را شناختی؟ علی (علیه السلام) گفت: او دحیه کلبی بود. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: او جبرییل بود که به صورت زیبای دحیه کلبی درآمده بود.
علی (علیه السلام) گفت: ای رسول خدا! پدر و مادرم به فدایت، انس بن مالک به من خبر داد که شما فرموده‏ای، بهشت مشتاق چهار نفر است، آن‏ها کیانند؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره به علی (علیه السلام) کرد و سه بار فرمود: انت و الله اولهم؛ سوگند به خدا تو اولین نفر از آن چهار نفر هستی. علی (علیه السلام) گفت: پدر و مادرم بفدایت، آن سه نفر کیانند؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: آن سه نفر عبارتند از مقداد، سلمان و ابوذر.(629)