بلال از نمونههای سترگ است که با منشی اسلامی، تربیت یافته است. آثار این عظمت و تربیت را در این گوشه از داستان زندگی او بخوانید:
روزی، به فرمان پیامبر، بر آن شد که به خواستگاری دختر یکی از بزرگان قبائل برود. او و برادرش نزد خانوادهای نسبتاً بزرگ رفتند.
بلال به جای چربزبانی و چاپلوسی فقط گفت: ان تزوجونا فالحمدلله و [ان] تمنعونا فالله اکبر! اگر با ما وصلت کنید، خدای را سپاس خواهیم گفت وگرنه خدا بزرگ است.
او میداند که عزت و بزرگ منشی، ویژه بندگان راستین خداست و او تربیت شده مکتبی است که میگوید: ولله العزة ولرسوله و للمؤمنین؛(238) عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است.
او به خود اجازه نمیدهد که در برابر خواسته دل خود و یا قدرت مالی خانواده دختر، خود را کوچک کند و زبان به تملق بیالاید.
روح سترگ او زیر بار پذیرش خواریهای در لفاف جملههایی نظیر ما را به غلامی بپذیرید، نمیرود.(239)