از نظر فرهنگ غنی اسلام، یکی از امور مهمی که بسیار مورد تأکید قرار گرفته شده است، مسئله خوراک و لقمهای است که انسان از آن استفاده میکند. یک جنبه آن جنبه تربیتی آن است که باید برای حفظ آثار آن بر تربیت فرزندان دقت نمود. اما این کافی نیست و باید هر انسانی در این مورد دقت کند. چرا که لقمه حرام در طول زندگی در وجود انسان اثر مخربی به بار خواهد آورد که گاه غیر قابل جبران میشود. این یک حقیقت بسیار مهمی است که اگر انسان مواظب خوراک خود نباشد، آثار و پی آمدهای شوم و خطرناکی را به دنبال خواهد داشت که یکی از مهمترین آثار حرام خواری و لقمه ناپاک، عدم پذیرش حق و متأثر نشدن در برابر حق است. در آن هنگام قلب انسان چنان بسته میشود که حتی کلام خدای متعال نیز در آن تأثیر نخواهد داشت. کوتاه سخن اینکه آثار لمقه ناپاک در وجود انسان را نباید نادیده گرفت. مهمترین آثار خطرناک لقمه حرام و چهرههای حرام خوارها را میتوان در میدان کربلا مشاهده کرد.
وجود مبارک حضرت سیدالهشدا (علیه السلام) در کربلا، هنگامی که در برابر دشمنان قرار گرفت و برای اتمام حجت خواست خطبهای بخواند و ضمن آن مردم را از عواقب شوم و خطرناک این جنگ آگاه کند، حرام خواری و لقمه حرام را تنها عامل عدم پذیرش حق دانسته و خطاب به لشکر کفر فرمود: فقد ملئت بطونکم من الحرام؛ شکمهای شما از مال حرام پر شده است؟ و طبع علی قلوبکم و بر دلهای شما مهر شقاوت خورده است؛ ویلکم الا تنصتون الا تسمعون(2364) وای بر شما! آیا خاموش نمیشوید، آیا گوش فرا نمیدهید؟!(2365)