فأما الانسن اذا ما ابتلاه ربه فأکرمه و نعمه فیقول ربی أکرمن و أما اذا ما ابتلاه فقدر علیه رزقه فیقول ربی أهانن کلا بل لا تکرمون الیتیم؛(2612) اما انسان هنگامی که پروردگارش او را برای آزمایش، اکرام میکند و نعت میبخشد (مغرور میشود و) میگوید: پروردگارم مرا گرامی داشته است! و اما هنگامی که برای امتحان، روزیش را بر او تنگ میگیرد (مأیوس میشود و) میگوید: پروردگارم مرا خوار کرده است! چنان نیست که شما میپندارید؛ شما یتیمان را گرامی نمیدارید.