عن معاویة بن وهب قال سمعت أبا عبد الله (علیه السلام) یقول اذا تاب العبد توبة نصوحاً أحبه الله فستر علیه فی الدنیا و الاخرة فقلت و کیف یستر علیه قال ینسی ملکیه ما کتبا علیه من الذنوب و یوحی الی جوارحه اکتمی علیه ذنوبه و یوحی الی بقاع الأرض اکتمی ما کان یعمل علیک من الذنوب فیلقی الله حین یلقاه و لیس شیء یشهد علیه بشیء من الذنوب؛(1068) راوی میگوید از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که میفرمود: هرگاه بندهای توبه خالص کند، خدا او را دوست بدارد و در دنیا و آخرت برای او پرده پوشی کند. عرض کردم: چگونه برای او پرده پوشی کند؟ فرمود: دو فرشته گمارده شده که هر چه از گناهان برایش نوشتهاند از یادشان ببرد و به اعضای بدنش وحی کند: گناهان او را پنهان دارید و به تکههای زمین وحی کند که آنچه از گناهان روی شما انجام داده است، پنهان دارید. پس خداوند را هنگام ملاقات دیدار کند در حالیکه چیزی نیست که به ضرر او بر گناهانش گواهی دهد.