لکیلا تأسوا علی ما فاتکم و لا تفرحوا بماءاتاهم و الله لا یحب کل مختال فخور الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل و من یتول فان الله هو الغنی الحمید؛(1837) این بخاطر آن است که برای آنچه از دست دادهاید تأسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید؛ و خداوند هیچ متکبر فخر فروشی را دوست ندارد! همانها که بخل میورزند و مردم را به بخل دعوت میکنند؛ و هر کس (از این فرمان) روی گردان شود، (به خود زیان میرساند نه به خدا)، چرا که خداوند بینیاز و شایسته ستایش است!