هنگامی که امام علی (علیه السلام) زمام امور حکومت را به دست گرفت، در مسجد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در حضور مردم، بالای منبر رفت، پس از حمد و ثنای الهی فرمود: ای مردم! سوگند به خدا، من از بیت المال، درهمی را برای خود برنداشتم و درهمی از اموال شما را کم ننمودم، مطمئن باشید که تا یک نخله خرما در مدینه داشته باشم، از بیت المال شما استفاده نمیکنم، وجدان خود را قاضی قرار دهید، آیا مرا آن گونه مینگرید که شما را از حقتان باز دارم؟ عقیل، برای علی (علیه السلام) که در آن جا بود برخاست و گفت: سوگند به خدا تو مرا با یک غلام سیاه در مدینه، مساوی قرار دادی. امام علی (علیه السلام) به او فرمود: بنشین، آیا در این جا غیر از تو کسی نبود که حرف بزند، تو بر غلام سیاه هیچ گونه برتری نداری جز به سابقه نیک و یا به تقوا(330).