مرحوم شیخ رجبعلی خیاط یکی از برجستهترین بندگانی بود که از آثار و برکات معجزه آسای مبارزه با نفس برخوردار شده و ملکوت اشیا و موجودات را مشاهده میکرد.
ایشان از علوم روز و علوم حوزوی بیبهره بود؛ اما چون مرجعی عالیقدر و ملایی باسواد، یکی از ثروتمندترین انسانها روی زمین از نظر تقوی و پاکدامنی بود. این شخصیت بزرگوار در عین ساده زیستی به مقامات و کمالات عرفانی بالایی دست یافته بود. از معدود انسانهایی بود که دید بصیرتش باز شده و ملکوت اشیاء را به وضوح میدید. ایشان در پاسخ این سؤال که شما از چه زمانی به مراحل عرفانی دست یافتید و علت رشد و ترقی روحی خود را چه میدانید؟ فرمود: من در سن جوانی مورد آزمایش قرار گرفتم و چون پیروز شدم، مراحل سیر و سلوک به رویم گشوده شد. ایشان علت موفقیت خود را این گونه بیان میکند: یکی از دختران که با ما نسبت خانوادگی داشت مرا به خود دعوت کرد تا با او در آمیزم، در آن لحظه دست به سوی آسمان بلند کردم و گفتم: خدایا! تو میخواهی تا چهل سال دیگر مرا امتحان کنی و مورد آزمایش قرار دهی؟ من تو را یک بار امتحان میکنم. به دنبال این درخواست، محل مزبور را ترک کردم و سراسیمه پا به فرار گذاشتم. فردای آن روز وقتی وارد یکی از خیابانهای تهران شدم، دیدم چشم بصیرتم باز شده و چهره واقعی افراد را میبینم، از اول تا آخر خیابان را رفتم، حتی یک چهره آدم ندیدم(2329).