تربیت
Tarbiat.Org

گنجینه معارف‏ جلد 1
محمد رحمتی شهرضا

نکات‏

بعد از گناه شرک، که گناهی بزرگ و خاص است، گناهان دو قسم‏اند. یک سری مربوط به خداوند است مثل ترک نماز و روزه و... که با مشیت باریتعالی قابل عفو و اغماض است. اما قسم دیگر گناهان دارای دو جنبه است. گناهکار از طرفی حق خدا را رعایت ننموده است، از مرزی که در شرع مقرر بوده است، فراتر رفته و از طرفی دیگر به حق مردم تعدی نموده است و آنان را مرد تجاوز قرار داده است مثل تهمت و غیبت و... تصفیه این گونه ناهان بسیار مشکل و گاهی نیز حتی بعید است(852).
یکی از بدترین انواع ظلم، گرفتن مال مردم، همراه با توجیه کردن و تهمت زدن و بردن آبروی آنان است.
تهمت، از گناهان بسیار بزرگی است که موجب ذوب شدن ایمان و محو عدالت و اعتماد در جامعه است. امام صادق (علیه السلام) فرمود: تهمت به بی‏گناه، از کوه‏های عظیم سنگین‏تر است (کافی، ج 2، باب التهمة.)
تهمت، پرتاب تیر به آبروی مردم است.
تهمت زننده، بار سنگینی از گناه را به دوش می‏کشد.
شاید از آن جهت به تهمت، بهتان گفته می‏شود که افراد پاکدامن، با شنیدن آن نسبت‏ها، بهتشان می‏زند.
از خویش نفی تهمت کنیم، ولی حق نداریم تهمت رابه سوی دیگران سوق دهیم.
دشمنان، چون توجه مردم را به رهبران الهی می‏بینند، با تهمت و دروغ به آنان ضربه می‏زنند.
گاهی انسان‏های پاک باید به خاطر دور ماندن از تهمت مردم، از آنان فاصله گیرند.
حقیقت را آشکار کنیم هر چند گروهی ناراحت شده و تهمت بزنند.
اگر بزرگان و رهبران قوم با تهمت خراب شوند، راه برای خراب کردن دیگر افراد هموار می‏شود.
تهمت به قدری مهم است که در مجازات مجرم، فاصله تهمت زنا با خود زنا بیست ضربه شلاق است.
کسی که حتی یک بار به دیگران تهمت بزند شهادتش اعتبار ندارد.
گواهی کافر، بعد از ایمان پذیرفته می‏شود، ولی گواهی مسلمان تهمت زننده هرگز پذیرفته نمی‏شود.
بنی آدم اعضای یکدیگرند. تهمت به هر عضوی از جامعه اسلامی، همانند تهمت به دیگر اعضاست.
در میان گناهان، تنها گناهی که حتی دوست داشتن آن، گناه کبیره است، تهمت است.
مهم‏ترین اذیت، زخم زبان و تهمت است.
لازمه ایمان، دوری از تهمت است.