عن أبی عبدالله (علیه السلام) قال ما أنعم الله علی عبد من نعمة فعرفها بقلبه و حمد الله ظاهراً بلسانه فتم کلامه حتی یؤمر له بالمزید؛(1922) امام صادق (علیه السلام) فرمود: وقتی خداوند به بنده نعمتی بدهد و او در دل آن را فهمیده، آشکارا به زبان سپاس بگوید، تا سخنش تمام نشده به افزایش آن فرمان داده میشود.