مرحوم محدث قمی در کتاب ارزشمند انوار البهیه نقل کرده است که: حضرت صادق (علیه السلام) سرکه و زیتون میخورد و پیراهنی زبر و خشن در زیر لباسهای خود میپوشید و روی آن روپوش سراسری به تن میکرد. روزی یکی از اصحاب که در حضور حضرت بود، دید پیراهن حضرت در ناحیه گردن وصله دارد، و همچنان به آن وصله نگاه میکرد. امام (علیه السلام) به او فرمود: چرا به من نگاه میکنی؟ او عرض کرد: به وصلهای که در گریبان پیراهن شماست مینگرم، حضرت ورقه نوشته شده، یا کتابی که در کنارش بود را به او نشان داد و فرمود: این را بخوان، او دید در آن نوشته شده: لا ایمان لمن لا حیاء له؛ آن کس که حیا ندارد ایمان ندارد؛ و لا مال لمن لا تقدیر له؛ آن کس که اندازه گیری؛ مخارج زندگی ندارد مال و ثروت ندارد؛ و لا جدید لمن لا خلق له.(265) و آن کس که تازه ندارد کهنه ندارد. به این ترتیب امام به او فهماند که اندازهگیری در معاش و دوری از زیاده روی و اسراف، موجب میشود که انسان هم ثروتی برای خود ببیند و هم لباس نو بپوشید، بنابراین استفاده از لباس وصلهدار عیب نیست. و اسراف یک عمل ضد ارزش و مذموم است.