تربیت
Tarbiat.Org

گنجینه معارف‏ جلد 1
محمد رحمتی شهرضا

نکات‏

انفاق کردن یعنی مصرف انباشته شده و به معنای این نیست که افراد خودشان را تهی دست و بی چیز کنند و ممکن است انفاق به معنای ازاله باشد. یعنی ازاله نفق و فقر آنان فقرها و ستمندیها را از بین می‏برند.(502)
از بعضی از روایات استفاده می‏شود که خدمات به هم نوع از نظر خدمت مالی اهمیت بسیار دارد زیرا خدمات مالی بیش از سایر خدمت‏ها و معروف‏ها، مردم را زیر پوشش خود می‏گیرد و موجبات رفاه آنان را در زندگی فراهم می‏آورد به علاوه معروفهای مالی می‏تواند موازنه اقتصادی را در جامعه برقرار نماید و مسلمین را از خطر اقتصاد ناسالم و عدم تعادل زندگی مصمون و محفوظ دارد.(503)
بعد از اصل ایمان، مهم‏ترین اصل عملی، اقامه نماز و انفاق است.
در جامعه الهی که حرکت و سیر الی الله دارد، اضطراب‏ها و ناهنجاری‏های روحی و روانی و کمبودهای معنوی، با نماز تقویت و درمان می‏یابد و خلاهای اقتصادی و نابسامانی‏های ناشی از آن، با انفاق پر و مرتفع می‏گردد.
در انفاق نیز باید میانه رو باشیم.
از هر چه خداوند عطا کرده (علم، آبرو، ثروت، هنر و) به دیگران انفاق کنیم.
انفاق باید از مال حلال باشد، چون خداوند رزق هر کس را از حلال مقدر می‏کند.
با انفاق کردن مغرور نشویم.
هدف اسلام از انفاق، تنها سیر کردن گرسنگان نیست، بلکه دل کندن صاحب مال از ما نیز هست.
نیکوکاران، مال و دارایی خود را با رغبت و علاقه در راه خدا انفاق می‏کنند.
با دست خود به فقرا و یتیمان و بستگان انفاق کنید.
در انفاق، رعایت اهم و مهم، اطلاع کامل و موازین عاطفی مورد نظر است.
انفاق پنج گونه است:(504) 1 - انفاق واجب. مانند زکات، خمس، کفارات، فدیه و نفقه زندگی که بر عهده مرد است.
2 - انفاق مستحب. مانند کمک به مستمندان، یتیمان و هدیه به دوستان.
3 - انفاق حرام. مانند انفاق با مال غصبی یا در راه گناه.
4 - انفاق مکروه. مانند انفاق به دیگران با وجود مستحق در خویشاوندان.
5 - انفاق مباح. مانند انفاق به دیگران برای توسعه زندگی. زیرا انفاق برای رفع فقر، واجب یا مستحب است.
اگر بدانیم که ما به سوی او باز می‏گردیم و هر چه داده‏ایم پس می‏گیریم، راحت انفاق خواهیم کرد.
انفاق، زمانی ارزشمند است که در راه خدا باشد. در سالام اقتصاد از اخلاق جدا نیست.