در جنگ موته عدهای مجروح بر زمین افتاده بودند، مجروح چون از بدنش خون میرود، تشنگی بر او غالب میشود و خیلی احتیاج به آب پیدا میکند. مردی ظرف آبی را برداشته و آن را در میان مجروحان مسلمان تقسیم میکرد. به یکی از مجروحین رسید، دید تشنه است آمد تا آب به او بدهد، اشاره کرد به مجروح دیگری که او از من تشنهتر است؛ زود رفت سراغ او، او نیز شخص دیگری را معرفی کرد و گفت: برو به سراغ او که از من مستحقتر است، رفت سراغ او دید، سومی مرده است. برگشت سراغ دومی، دید دومی نیز جان داده است. آمد سراغ اولی، دید اولی هم به لقای خدا پیوسته است.
این را میگویند ایثار و از خود گذشتگی، یعنی در نهایت احتیاج، دیگران را بر خود مقدم داشتن، و این یکی از ارزشهای بسیار عالی انسانی است.(532)