مرحوم سید نعمت الله جزایری - صاحب کتاب زهر الربیع - میگوید که در حدیث چنین آمده است که شخصی از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) اجازه شرفیابی به محضر ایشان را در خواست نمود. رسول گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: تو کیستی ای مرد؟ آن مرد گفت: منم ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)! حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) ناراحت و عصبانی شده و چند بار فرمودند: من! من! من!... آیا برای مخلوق شایسته و سزاوار است که بگوید من؟! وقتی که آن مرد به حضور مبارک حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) رسید و نشانههای غضب را بر صورت مبارک ایشان دید گفت: به خدا پناه میبرم از خشم خداوند و خشم رسولش. یا رسول الله! چرا غضبناک شدهاید؟ حضرت فرمودند: آیا نمیدانی که گفتن این لفظ ( من) برای مخلوقین و آفریدگان شایسته و سزاوار نیست. آیا نمیدانی که ابلیس چون گفت: انا خیر منه؛(905) من [ابلیس] از او [آدم ]بهترم. ملعون و مطرود شد؟ آن مرد عرض کرد: یا رسول الله من از خدای خویش به خاطر آنچه که گفتم مغفرت میطلبم و دیگر هرگز آن را تکرار نمیکنم.(906)