مرحوم استاد شهید مطهری (رحمه الله) درباره عالم وارسته مرحوم آقا بزرگ مینویسد: مرحوم آقا بزرگ با آنکه در نهایت فقر میزیست، از کس چیزی قبول نمیکرد، یکی از علمای مرکز که با او سابقه آشنایی و دوستی داشت، پس از اطلاع از فقر وی در تهران با مقامات بالا تماس میگیرد و ابلاغ مقرری قابل توجهی برای او صادر میشود. آن ابلاغ همراه نامه آن عالم به آقا بزرگ داده میشود. مرحوم آقا بزرگ پس از اطلاع از محتوای نامه ضمن ناراحتی فراوان از این عمل دوست تهرانیاش در پشت پاکت مینویسد: ما آبروی فقر و قناعت نمیبریم... و پاکت را با محتوایش پس میفرستد(2298).