استاد بزرگوارم علامه طباطبایی (رحمه الله) در تفسیر کبیر المیزان میفرمایند دعا مستجاب است در صورتی که با فطرت انسان بخواند نه با تخیل او و به گفته علامه طباطبایی (رحمه الله) گاهی ما خیلی داریم که واقعیت ندارد. مثلاً خیال میکنیم که مال برای ما خوب است، اولاد برای ما خوب است، تشکیل خانواده برای ما خوب است، این چیزهایی که عرف پسند است، این چیزهایی که تمایل انسان میپسندد، روی اینها دعا میکنیم. اما اگر پرده عقب برود میبینیم این که برای آن داریم راز و نیاز میکنیم، این که داریم برایش دعا میکنیم، تخیلی بیش نیست. به ضرر ما است ولی نمیدانیم ضرر دارد و اگر پرده عقب برود، به جای این که دعا کنیم که خدایا به من عنایت کن، دعا میکنیم که خدایا به من عنایت نکن! از این جهت است که دعا مستجاب نمیشود.(1443)