امام حسین (علیه السلام) در سفر به کربلا فرمود: اگر این بدنهای ما ساخته شده است که در آخر کار بمیرد، پس چرا در راه خدا با شمشیر قطعه قطعه نشود؟(1324)
آیا جنگ مطلقاً بد است؟ ... یک وقت است که جنگ، تهاجم است یعنی مثلاً فرد یا ملتی چشم طمع به حقوق دیگران، مثلاً به سرزمین دیگری میدوزند، چشم طمع به ثروت مردمی میدوزد و یا ادعا میکند که نژاد من باید بر همه نژادهای دیگر حکومت کند و... . این هدفها، هدفهای نادرست است. جنگی که به آن تهاجم میگویند. اما اگر جنگی برای دفع تهاجم باشد، یا دیگری به سرزمین ما تهاجم کرده، به مال و ثروت ما چشم دوخته، به حریت و آقایی ما چشم دوخته و میخواهد خود را به ما تحمیل کند و... به خاطر اینها باشد، ارزشی است و اگر کسی بگوید بد است بدیهی است که این سخن مسخره است.(1325)
جهاد در ادیان دیگر.
بر خلاف تبلیغاتی که دنیا برای صلح و علیه خشونت دارد، مسئله جهاد در راه دین، در تمام ادیان آسمانی بوده و یک ضرورت حتمی است.
در تورات میخوانیم:
ساکنان شهر را بدم شمشیر بکش و اموالشان را جمع نمای. (تورات، سفر تثنیه، باب 13، جمله 15.) همگی ایشان را هلاک ساز و ترحم منما. (تورات، سفر تثنیه، باب 7، جمله 3.) چون برای مقاتله بیرون روی و دشمن را زیاد بینی، نترس. (تورات، سفر تثنیه، باب 20، جمله 1.) برادر و دوست و همسایه خود را بکشد تا کفاره گوسالهپرستی باشد. (تورات، سفر خروج، جمله 26.) موسی جمعیتی را به سوی جنگ حرکت داد و مقاتله مهمی صورت گرفت. (تورات، سفر اعداد، باب 31، جمله 34).
در انجیل متی آمده است:
گمان مبرید که آمدهام تا سلامتی بر زمین بگذارم، نیامدهام تا سلامتی بگذارم، بلکه شمشیر را. (انجیل متی، باب 10، جمله 7). هر که جان خود را دریابد (و به جنگ نیاید) آن را هلاک سازد و هر که جان خود را به خاطر من هلاک کرد آن را خواهد یافت. (انجیل متی، باب 10، جمله 39).
در انجیل لوقا میخوانیم:
دشمنان را که نخواستند من بر ایشان حکمرانی کنم، در اینجا حاضر شاخته، پیش من به قتل رسانید. (انجیل لوقا، باب 19، جمله 28). هر کس شمشیر ندارد، جامه خود را فروخته آن را بخرد. (انجیل لوقا، باب 22، جمله 36).
در قرآن نیز در سورههای آل عمران، (آل عمران، 147). مائده (مائده، 24). و بقره (بقره، 246). از وجود جنگ و جهاد در ادیان گذشته، سخن به میان آمده است.
جنگ و جهاد در راه دین، مایه خیر است.
اکراه از جنگ، یا به خاطر روحیه رفاهطلبی است و یا به جهت انسان دوستی و رحم به دیگران و یا بخاطر عدم توازن قوا و برتری دشمن است. قرآن میفرماید: شما آثار و نتایج جهاد را نمیدانید و فقط به زیانهای مادی و ظاهری آن توجه میکنید، در حالی که خداوند از اسرار و آثار امروز و فردای کارها در ابعاد مختلفش آگاه است.
جنگ با همه سختیهایی که دارد، آثار مثبت و فوایدی نیز دارد. از جمله: الف: توان رزمی بالا میرود. ب: دشمن جسور نمیشود. ج: روح تعهد و ایثار در افراد جامعه بوجود میآید. د: قدرت و عزت اسلام و مسلمین در دنیا مطرح میشود. ه: امدادهای غیبی سرازیر میگردد. و: روحیه استمداد از خدا پیدا میشود. ز: اجر و پاداش الهی بدست میآید. ح: روحیه ابداع و اختراع و ابتکار بوجود میآید.
در جهاد قرار نیست حتما پیروز شویم. ما مأمور به تکلیفیم، نه ضامن نتیجه. جهاد میکنیم، ولی مقدارت به دست خداست.