تربیت
Tarbiat.Org

گنجینه معارف‏ جلد 1
محمد رحمتی شهرضا

نکات‏

امام حسین (علیه السلام) در سفر به کربلا فرمود: اگر این بدنهای ما ساخته شده است که در آخر کار بمیرد، پس چرا در راه خدا با شمشیر قطعه قطعه نشود؟(1324)
آیا جنگ مطلقاً بد است؟ ... یک وقت است که جنگ، تهاجم است یعنی مثلاً فرد یا ملتی چشم طمع به حقوق دیگران، مثلاً به سرزمین دیگری می‏دوزند، چشم طمع به ثروت مردمی می‏دوزد و یا ادعا می‏کند که نژاد من باید بر همه نژادهای دیگر حکومت کند و... . این هدفها، هدفهای نادرست است. جنگی که به آن تهاجم می‏گویند. اما اگر جنگی برای دفع تهاجم باشد، یا دیگری به سرزمین ما تهاجم کرده، به مال و ثروت ما چشم دوخته، به حریت و آقایی ما چشم دوخته و می‏خواهد خود را به ما تحمیل کند و... به خاطر این‏ها باشد، ارزشی است و اگر کسی بگوید بد است بدیهی است که این سخن مسخره است.(1325)
جهاد در ادیان دیگر.
بر خلاف تبلیغاتی که دنیا برای صلح و علیه خشونت دارد، مسئله جهاد در راه دین، در تمام ادیان آسمانی بوده و یک ضرورت حتمی است.
در تورات می‏خوانیم:
ساکنان شهر را بدم شمشیر بکش و اموالشان را جمع نمای. (تورات، سفر تثنیه، باب 13، جمله 15.) همگی ایشان را هلاک ساز و ترحم منما. (تورات، سفر تثنیه، باب 7، جمله 3.) چون برای مقاتله بیرون روی و دشمن را زیاد بینی، نترس. (تورات، سفر تثنیه، باب 20، جمله 1.) برادر و دوست و همسایه خود را بکشد تا کفاره گوساله‏پرستی باشد. (تورات، سفر خروج، جمله 26.) موسی جمعیتی را به سوی جنگ حرکت داد و مقاتله مهمی صورت گرفت. (تورات، سفر اعداد، باب 31، جمله 34).
در انجیل متی آمده است:
گمان مبرید که آمده‏ام تا سلامتی بر زمین بگذارم، نیامده‏ام تا سلامتی بگذارم، بلکه شمشیر را. (انجیل متی، باب 10، جمله 7). هر که جان خود را دریابد (و به جنگ نیاید) آن را هلاک سازد و هر که جان خود را به خاطر من هلاک کرد آن را خواهد یافت. (انجیل متی، باب 10، جمله 39).
در انجیل لوقا می‏خوانیم:
دشمنان را که نخواستند من بر ایشان حکمرانی کنم، در اینجا حاضر شاخته، پیش من به قتل رسانید. (انجیل لوقا، باب 19، جمله 28). هر کس شمشیر ندارد، جامه خود را فروخته آن را بخرد. (انجیل لوقا، باب 22، جمله 36).
در قرآن نیز در سوره‏های آل عمران، (آل عمران، 147). مائده (مائده، 24). و بقره (بقره، 246). از وجود جنگ و جهاد در ادیان گذشته، سخن به میان آمده است.
جنگ و جهاد در راه دین، مایه خیر است.
اکراه از جنگ، یا به خاطر روحیه رفاه‏طلبی است و یا به جهت انسان دوستی و رحم به دیگران و یا بخاطر عدم توازن قوا و برتری دشمن است. قرآن می‏فرماید: شما آثار و نتایج جهاد را نمی‏دانید و فقط به زیان‏های مادی و ظاهری آن توجه می‏کنید، در حالی که خداوند از اسرار و آثار امروز و فردای کارها در ابعاد مختلفش آگاه است.
جنگ با همه سختی‏هایی که دارد، آثار مثبت و فوایدی نیز دارد. از جمله: الف: توان رزمی بالا می‏رود. ب: دشمن جسور نمی‏شود. ج: روح تعهد و ایثار در افراد جامعه بوجود می‏آید. د: قدرت و عزت اسلام و مسلمین در دنیا مطرح می‏شود. ه: امدادهای غیبی سرازیر می‏گردد. و: روحیه استمداد از خدا پیدا می‏شود. ز: اجر و پاداش الهی بدست می‏آید. ح: روحیه ابداع و اختراع و ابتکار بوجود می‏آید.
در جهاد قرار نیست حتما پیروز شویم. ما مأمور به تکلیفیم، نه ضامن نتیجه. جهاد می‏کنیم، ولی مقدارت به دست خداست.