عن أبی عبد الله (علیه السلام) قال ان یوسف (علیه السلام) لما قدم علیه الشیخ یعقوب (علیه السلام) دخله عز الملک فلم ینزل الیه فهبط جبرئیل (علیه السلام) فقال یا یوسف ابسط راحتک فخرج منها نور ساطع فصار فی جو السماء فقال یوسف یا جبرئیل منا هذا النور الذی خرج من راحتی فقال نزعت النبوه من عقبک عقوبه لمالم تنزل الی الشیخ یعقوب فلا یکون من عقبک نبی؛(643) امام صادق (علیه السلام) فرمودند: همانا وقتی یعقوب سالخورده به نزد یوسف (علیه السلام) آمد، عزت شهریاری او را فرا گرفت و برای پدرش (از تخت یا از اسب) فرونیامد، پس جبرئیل فرود آمد و گفت: ای یوسف دستت را بگشا! وقتی دستش را گشود از آن نوری جهید و به فضای آسمان رفت. یوسف گفت: ای جبرئیل این نور چه بود که از میان دست من بیرون آمد؟ او گفت: آن نبوت بود که برای کیفر که برای فرو نیامدنت برای یعقوب سالخورده از فرزندانت جدا شد و هرگز از فرزندان تو پیامبری نخواهد بود.