عن أبی عبد الله (علیه السلام) قال ما من شیء الا و له حد ینتهی الیه الا الذکر فلیس له حد ینتهی الیه... و کان أبی (علیه السلام) کثیر الذکر لقد کنت أمشی معه و انه لیذکر الله و آکل معه الطعام و انه لیذکر الله ولقد کان یحدث القوم و ما یشغله ذلک عن ذکر الله؛(1523) همه چیز دارای مرز و پایان هستند که بدان منتهی میگردند، مگر ذکر خدا که حد و مرزی ندارد... همانا پدرم پیوسته به یاد خدا بود، با او گام بر میداشتم، خدا را یاد میکرد، با او غذا میخوردم، با یاد خدا بود. با مردم سخن میگفت ولی سخن گفتنش او را از یاد خدا مشغول نمیساخت.