معاذ بن جبل گوید: در جنگ تبوک، بر اثر گرمای شدید، مردم هر یک به گوشهای میرفتند. من که در کنار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بودم به حضرتش نزدیکتر شدم و عرضه داشتم: ای رسول خدا! مرا به کاری راهنمایی فرما که به بهشتم رساند و از دوزخم وارهاند. حضرت فرمود: از چیزی بزرگ پرسیدی ولی در عین حال اگر خدا بخواهد هر دشواری را آسان خواهد کرد. ای معاذ! خدای را بپرست و هیچ چیز را شریک او قرار مده، نماز را به پای دار و زکات واجب را بپرداز و ماه رمضان، روزه بدار. اینک اگر بخواهی از ابواب خیر به تو خبر خواهم داد. عرضه داشتم: آری! ای پیامبر خدا! آنگاه فرمود: روز سپر باز دارنده از آتش دوزخ است و صدقه، معاصی را فرو میپوشد و شب زنده داری مرد، در عبادت پروردگار، موجب رضایت حضرت حق است. سپس حضرت این آیه شریفه را تلاوت فرمودند: تتجافی جنوبهم عن المضاجع یدعون ربهم خوفاً و طمعاً و مما رزقناهم ینفقون؛(2031) (مؤمنان) پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور میشود (و به پا میخیزند و رو به درگاه خدا میآورند) و پروردگار خود را با بیم و امید میخوانند و از آنچه به آنان روزی دادهایم انفاق میکنند.(2032)