و یطعمون الطعام علی حبه مسکیناً و یتیماً و أسیراً انما نطعمکم لوجه الله لا نرید منکم جزاء و لا شکوراً(138) و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به مسکین و یتیم و اسیر میدهند! (و میگویند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام میکنیم، و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمیخواهیم!