در خبری از حضرت صادق (علیه السلام) منقول است که حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود که در لیلة المعراج چون داخل آسمان اول شدم هر ملکی که مرا دید خندان و خوشحال شد تا آنکه رسیدم به ملکی از ملائکه که وقتی دیگر ملائکه نسبت به من تحیت و دعا به جا آوردند، او به جا آورد، لکن نخندید و خوشحالی که دیگران داشتند، او نداشت. از جبرئیل پرسیدم که این کیست که من از دین او بسیار ترسان شدم؟ گفت: گنجایش دارد که از او بترسی و ما همه از او ترسانیم. این مالک، خازن جهنم است و هرگز نخندیده است و از روزی که حقتعالی او را والی جهنم گردانیده، تا حال پیوسته خشم و غضبش بر دشمنان خدا و اهل معصیت زیاده میگردد و خدا این ملک را خواهد فرمود که انتقام از ایشان بکشد و اگر با کسی به خنده ملاقات کرده بود یا بعد از این میکرد، البته بر روی تو میخندید و از دیدن تو اظهار فرح مینمود.
پس من بر او سلام کردم و رد سلام بر من نمود و مرا بشارت به بهشت داد، پس من به جبرئیل گفتم به سبب منزلت و شوکت او در آسمانها که جمیع اهل سماوات او را اطاعت مینمودند، به مالک بفرما که آتش و دوزخ را به من بنمایاند. جبرئیل گفت: ای مالک، به محمد آتش جهنم را بنما! پس مالک پرده را بر گرفت و دری از درهای جهنم را گشود. ناگاه از آن، زبانهای به آسمان بلند شد و ساطع گردید و به خروج آمد که در بیم شدم. پس گفتم: ای جبرئیل بگو که پرده را بیندازد. فی الحال مالک امر فرمود آن زبانه را که به جای خود برگردد، پس برگشت.(1383)