ففی النبوی المعروف بین الخاصه و العامه: قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): لا یزال قدم عبد یوم القیامه من بین یدی الله عزوجل حتی یسئل عن أربع خصال: عمرک فیما أفنیته و جسدک فیما أبلیته و مالک من أین اکتسبته و أین وضعته و عن حبنا أهل البیت، فقال عمر بن الخطاب: و ما علامه حبکم یا رسول الله فقال: محبه هذا، و وضع یده علی رأس أمیرالمؤمنین؛(620) در روایتی که میان شیعه و اهل تسنن از پیامبر اکرم معروف است، چنین آمده است که پیامبر اکرم فرمود: قدم هیچ بندهای در روز قیامت در پیشگاه خداوند عزوجل از جای خود حرکت نمیکند، تا این که خداوند عزوجل از چهار خصلت از او سؤال کند:
1 - عمرت را در چه مسیری به فنا دادی.
2 - بدنت را در چه پوساندی.
3 - مالت را از کجا اندوختی و در چه راهی نهادی.
4 - و از محبت ما اهل بیت.
عمر بن الخطاب گفت: ای پیامبر خدا! علامت محبت شما چیست؟ فرمود: محبت این مرد و دستش را روی سر امیرالمؤمنین (علیه السلام) گذاشت.