آیت الله العظمی بروجردی (رحمه الله) وقتی به مرجعیت مطلقه رسیده بودند، میلیونها تومان پول به ایشان میرسید و ایشان همه را خرج اسلام و مسلمین مینمودند. ایشان عمری را در خدمت به اسلام و فراگیری علوم اهل بیت (علیه السلام) خالصانه کوشیده با این همه پاکی و اخلاص و عمل صالح در روزهای آخر که در بستر افتاده بودند، گروهی از ارادتمندن به عیادت ایشان شتافتند. آیت الله که بسیار اندوهگین مینمود، سر بلند کرد و گفت: خلاصه عمر ما گذشت، ما رفتیم و نتوانستیم چیزی برای خود از پیش بفرستیم و عمل با ارزشی انجام دهیم. یکی از حاضران گفت: آقا شما دیگر چرا؟ بحمدالله این همه آثار نیک از خود بر جای نهادهاید؛ شاگردان پرهیزگار تربیت کردهاید؟ مسجدها و کتابخانهها ساختهاید. ما باید چنین سخن بر زبان برانیم. فقیه پارسای شیعه فرمود: خلص العمل فان الناقد بصیر بصیر؛ عمل را خالص کن که حسابرس، بینای بیناست.(163)