علامه اقبال لاهوری دانشمند و متفکر معروف پاکستانی از آغاز عمر، قرآن را به آواز بلند قرائت میکرد. روزی هنگام تلاوت پدرش از پهلوی او گذشت و گفت: اقبال! روزی تو را نکتهای درباره قرآن خواهم گفت. چندی بعد هنگامی که اقبال مانند همیشه مشغول خواندن قرآن بود پدر گفت: قرآن را چنان بخوان که گویی از جانب خدا بر تو نازل میگردد. این سخن پر معنی در دلش تأثیر عمیقی گذاشت. اقبال، قرآن را همیشه با لحن جالب و دلکش قرائت مینمود و در آن حال گریه میکرد. حتی اوراق مصحف نیز از اشکهای او، تر میشد. این نسخه قرآن در کتابخانه اسلامی کالج لاهور محفوظ میباشد. اقبال طی نامهای به خواهرش نوشت: هنگامی که نگاهی به زندگی گذشتهام میکنم، بسیار متأسف میشوم که چرا قسمت عمده عمرم را در مطالعات فلسفه اروپا تلف کردم. خدا به من نیروی فکری اعطا کرده بود. اگر این نیرو در مطالعه و تحقیق علوم دینی صرف میشد، لااقل خدمتی به دین اسلام انجام میدادم. آخرین کتاب اقبال لاهوری، در حواشی قرآن مجید نام دارد که به زبان انگلیسی نگاشته است.(2278)