امام (رحمه الله) انسانی بسیار عاقل، دوراندیش، حکیم، آدم شناس، تیزبین، حلیم، متین و آینده نگر بود که هر کدام از این صفات کافی بود که شخصی را در مرتبهای والا جای دهد و احترام همگان را جلب کند. متانت و بردباری و حلم امام به گونهای بود که اگر صد نفر در مجلسی سخنانی میگفتند که او آنها را قبول نداشت، تا لازم نمیدانست حرفی نمیزد و سکوت میکرد. در صورتیکه اگر در حضور آدمهای معمولی کلمهای گفته شود که بر خلاف عقیده آنها باشد، طوفانی در روحشان به وجود میآید که سریعا پاسخ بدهند.(1146)
در برابر رفتار تند کافران، حلم خود را از دست ندهیم.
انبیا، دلسوزترین رهبران جامعه بشری هستند، و با حلم و ناله و انابه، برای نجات مردم تلاش میکنند.
مدارا و حلم و حوصله، از صفات بارز مؤمنان است.
مسلمانان نباید در صبر و بردباری از کفار کمتر باشند.
تحمل عقاید خرافی و سخنان ناروا، برخاسته از حلم و بردباری خداست.