در تاریخ میخوانیم که صاحب بن عباد مرد بسیار با سخاوتی بود، خودش گفته است که من این سخاوت را از مادرم آموختهام، زیرا مادرم هر روز که میخواست به مدرسه روانهام کند، پولی به من میداد و میگفت: این پول را صدقه بده! این کار او موجب شد تا من به بخشش خوبگیرم و سخی شوم. او با این کار سادهاش به من فهماند همان طور که باید به فکر خود باشم، باید به فکر دیگران نیز باشم(1852).