تربیت
Tarbiat.Org

گنجینه معارف‏ جلد 1
محمد رحمتی شهرضا

فرمانروایان بهشت‏

امام باقر (علیه السلام) فرمود: از نجواهای خداوند با موسی (علیه السلام) این بود: که ای موسی من بندگانی دارم که بهشت خود را به آنان مباح داشته‏ام و آنان را حاکم بهشت ساختم.
موسی (علیه السلام) عرض کرد: پروردگارا اینان چه کسانی هستند که بهشت خود را بر آنان مباح ساختی و آنان را فرمانروای بهشت ساختی؟ خداوند فرمود: هر کس مؤمنی را شادمان سازد. سپس امام باقر (علیه السلام) فرمود: مؤمنی در کشور یکی از طاغوت‏ها معتقد به خدا بود. آن طاغوت او را تکذیب می‏کرد و حقیر و ناچیز می‏شمرد. آن مؤمن در تنگنا قرار گرفت و از آن کشور به کشورهایی که مردمش مشرک بودند گریخت و بر یکی از آنان وارد شد. میزبان از او پذیرایی نموده و او را خوشحال کرد. وقتی که میزبان مشرک، در لحظات مرگ قرار گرفت، خداوند به او الهام کرد: به عزت و جلال خودم سوگند که اگر برای تو در بهشت، محلی بود تو را در آن سکونت می‏دادم ولی بهشت بر مشرک، حرام شده است، اما ای آتش دوزخ، او را بترسان، ولی مسوزان و آزارش مرسان و او صبح و شب از مواهب و نعمت‏های خداوند بهره‏مند می‏شود.
سؤال کننده پرسید: از بهشت هم بهره‏مند می‏شود؟ امام فرمود: از هر کجا که خدا بخواهد؟(627)