عمر بن عبدالعزیز از خلفای بنیامیه بود. به شیعه بسیار خدمت کرده، راستی هم خدمت کرده است. علاوه بر این که به شیعه بسیار خدمت کرده، در آن مدت کوتاهی که خلافت داشت، توانست عدل اجتماعی اسلام را نشان بدهد. حتی تاریخ نویسان مینویسند که در همان مدت کوتاه خلافتش، در محیط اسلامی هیچ کس فقیر نبود، تا آنجا که به او مینوشتند که ما فقیری نداریم، پس بیت المال را چه کنیم؟ دستور میداد که بنده بخرید و آزاد کنید. او به راستی عدل اجتماعی اسلام و مکتب اقتصادی اسلام را به جامعه نشان دادم از نظر تاریخ باید بگوییم که به راستی مرد خوبی بوده، اگر چه غصب خلافت کرد، اما علی کل حال از نظر کارهایی که انجام داد خدمتی به شیعه کرده است. در زمان خلافت عمر بن عبدالعزیز کار به اینجا رسیده بود که لعن بر امیرالمؤمنین علی بن البیطالب (علیه السلام) بعد از نماز، از واجبات شمرده میشد. حتی تاریخ نویسان مینویسند که کسی در مسافرت بود و یادش رفت، بعد از نماز به علی (علیه السلام) لعن کند، دوباره به همان شهر و محل برگشت و لعن بر علی (علیه السلام) را انجام داد و برای کفاره گناهش در آنجا یک مسجد ساخت.
این وضع محیط اسلامی بود، عمر بن عبدالعزیز این لعن را برداشت، خود عمر بن عبدالعزیز میگوید: من اگر خوب شدم، یک معلم مرا به اینجا رساند، آن هم یک نکته از درسهای معلم بود که در من انقلاب ایجاد کرد.(997)