«قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) یَا إِسْحَاقُ! مَنْ طَافَ بِهَذَا الْبَیْتِ طَوَافاً وَاحِداً- كَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ- وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ وَ غَرَسَ لَهُ أَلْفَ شَجَرَةٍ فِی الْجَنَّةِ- وَ كَتَبَ لَهُ ثَوَابَ عِتْقِ أَلْفِ نَسَمَةٍ- حَتَّى إِذَا صَارَ إِلَى الْمُلْتَزَمِ- فَتَحَ اللَّهُ لَهُ ثَمَانِیَةَ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ- یُقَالُ لَهُ ادْخُلْ مِنْ أَیِّهَا شِئْتَ- قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا كُلُّهُ لِمَنْ طَافَ قَالَ نَعَمْ- أَ فَلَا أُخْبِرُكَ بِمَا هُوَ أَفْضَلُ مِنْ هَذَا قَالَ قُلْتُ بَلَى قَالَ مَنْ قَضَى لِأَخِیهِ الْمُؤْمِنِ حَاجَةً- كَتَبَ اللَّهُ لَهُ طَوَافاً وَ طَوَافاً حَتَّى بَلَغَ عَشْراً؛(2113) امام ششم(علیه السلام) به اسحاق بن عمار فرمود: اى اسحاق! هر كه یك بار به این خانه كعبه طواف كند، خدا هزار حسنه برایش نویسد، و هزار سیّئه از او محو كند و هزار درجه از او بالا برد، و هزار درخت در بهشت برایش بكارد و ثواب آزاد كردن هزار بنده برایش نویسد تا چون به ملزم (برابر خانه كعبه در سمت جنوب) رسد، خدا هشت در بهشت را به رویش گشاید و به او گفته شود از هر كدام خواهى داخل شو؛ گوید: گفتم قربانت اینها همه از آن كسى است كه طواف كند؟ فرمود: آرى، آیا به تو خبر ندهم به آن چه برتر از آن است؟ گوید: گفتم آرى. فرمود: هر كه حاجتى از برادر مؤمنش برآورد خدا برایش طوافى نویسد و طوافى تا بشمار دهم رسید.»