«قوله(علیه السلام) : فقال الحمد للَّه الملهم عباده حمده و فاطرهم على معرفة ربوبیته الدال على وجوده بخلقه و بحدوث خلقه على ازله و باشتباههم على ان لا شبه له؛(1982) على(علیه السلام) در كوفه مىفرمود: حمد و سپاس آفریدگارى را كه بندگان خود را به حمد و سپاس خود از طریق الهامات غیبى و سروشهاى روانى ترغیب مىنماید و رابطه قلبى آنان را بر حسب فطرت با ساحت كبریائى قرار داده است و بر حسب خلقت نیز در كمون آنان معرفت و شناخت خود را در فطرت و ضمیر آنان نهاده است.»