در جنگ بدر كه در سال دوم هجرت واقع شد، یكى از سربازان دشمن به نام ابوعزه جمحى به اسارت مسلمانان درآمد، او را به مدینه محضر پیامبر آوردند، او با گریه و زارى به پیامبر(صلى الله علیه و آله) عرض كرد: من عیالمند هستم بر من منت بگذار و مرا آزاد كن.
پیامبر(صلى الله علیه و آله) او را با این شرط كه بار دیگر به جنگ مسلمین نیاید، آزاد ساخت. او به مكه بازگشت و در جمع كفار مىگفت: من محمد را مسخره كردم و گول زدم و در نتیجه مرا آزاد كرد.
تا اینكه در سال بعد در صفت مشركان در جنگ احد شركت كرد، پیامبر(صلى الله علیه و آله) وقتى او را در میدان جنگ دید دعا كردند كه از میدان نگریزد؛ او در این جنگ هم به اسارت مسلمانان درآمد.
به پیامبر عرض كرد: من عیالمند هستم منت بر من بگذار و مرا آزاد كن. پیامبر(صلى الله علیه و آله) در پاسخ گفت: «آیا تو را آزاد كنم كه به مكه بروى و در جمع قریش بگوئى محمد را فریب دادم «لایلسع (یلدغ) المؤمن فى جحر مرتین؛ مؤمن از یك سوراخ دوباره گزیده نمىشود.» و سپس او را كشت.(767)