«الإمام على(علیه السلام) فیما خاطب به عاصم بن زیاد الحارثیّ: ... ویحك یا عاصم! أ ترى اللَّه أباح لك اللّذات و هو یكره ما أخذت منها؟ لأنت أهون على اللَّه من ذلك. أو ما سمعته یقول: «مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ»، ثمّ قال: «یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ»؟ و قال: «وَ مِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْماً طَرِیًّا وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَها»؟. أما و اللَّه، ابتذال نعم اللَّه بالفعال أحبّ إلیه من ابتذالها بالمقال. و قد سمعتم اللَّه یقول: «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ» و قوله: «مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِى أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ». إنّ اللَّه خاطب المؤمنین بما خاطب به المرسلین، فقال: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ»، و قال: «یا أَیُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّیِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحاً»؛(18) امام على(علیه السلام) خطاب به عاصم بن زیاد حارثى: دریغ از تو اى عاصم! آیا چنان فكر مىكنى كه خدا لذّات را بر تو حلال كرده است، آنگاه این را نمىپسندد كه از آنها بهره برگیرى؟ تو كوچكتر از آنى كه -در كار خدا- چنین تصوّر كنى، آیا نشنیدهاى كه خداوند مىفرماید: «مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ؛ دو درى را به سوى یكدیگر راند، چنان كه بهم مىرسند.»؛ سپس مىفرماید: «یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ؛ از هر دو دریا مروارید و مرجان (براى زیب و زیور) به دست مىآید.»؛ و مىفرماید: «وَ مِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْماً طَرِیًّا، وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَها؛ و از هر دو (دریاى شیرین و شور) گوشت تازه (به دست مىآورید و) مىخورید، و زیور استخراج مىكنید، و با پوشیدن آن خود را مىآرایید؟» هان! به خدا سوگند، خداوند استفاده از نعمتهایش را بیشتر دوست دارد از سخن گفتن در باره آنها؛ شنیدهاید كه در قرآن مىفرماید: «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ؛ همواره از نعمتهاى پروردگار خود سخن گوى (و آنها را مورد استفاده قرار ده).» و مىفرماید: «مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِى أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛ چه كسى زیورى را كه خداوند براى بندگان خود آفریده است و (همچنین) روزیهاى پاكیزه را حرام كرده است؟» خدا مؤمنان را همچون پیامبران طرف خطاب قرار داده و فرموده است: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ؛ اى مؤمنان! از روزیهاى پاكیزهاى كه به شما دادهایم بخورید.» و (همین گونه به پیامبران) فرموده است: «یا أَیُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّیِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحاً؛ اى پیامبران! از چیزهاى پاكیزه بخورید، و كار خوب انجام دهید.»