روح تعاون و كمك ودستگیرى از نیازمندان، یك روش اسلامى است كه باید روز به روز در جامعه تقویت شود.(2096) مجموع معارف و احكام الهى مبیّن آن است كه مسئولیّت و فعالیّت پیامبران، تنها به قلمروهاى معنوى و فكرى امّت خود محدود نبوده است، بلكه بر بالاترین سطح زندگى مادّى و زمینهسازى براى برپایى نظام اجتماعى و اقتصادى سالم، پویا و عدالت پرور اهتمام و براى بهتر زندگى كردن مردم تلاش و تأكید داشتهاند.(2097) تدقیق در احكام اسلامى مبیّن آن است كه نظام اقتصادى اسلامى از جامعیّت كامل برخوردار است و با تعریف عقود متنوع، روشهاى اجراى فعالیّتهاى اقتصادى را تسهیل نموده و در عین حال، توجه ویژه به اقشار كم درآمد و نیازمند جامعه دارد و براى تأمین نیازهاى معیشتى آنان، راهكارهاى انسانى و متناسب با شأن و كرامت انسان درنظر گرفته است. یكى از این راهكارها كه در قرآن كریم و روایات مورد تشویق و ترغیب جدّى قرار گرفته، اعطاى بدون بهره و به اصطلاح قرآنى آن، قرض الحسنه است. هدف اولیه از گسترش فرهنگ قرض الحسنه، تحقّق فرمان الهى تحریم ربا و از طرف دیگر اجراى دستور قرض الحسنه است. بدیهى است رویكرد مادّى و انتفاع مالى قرض الحسنه از این اهداف استتاج نمىشود و صرفاً دستیابى به درجاتى از كمال انسانى و پاداش اخروى شكل دهنده مبانى فكرى این حركت معنوى است. شكّى نیست كه قرض الحسنه به عنوان یك نظام مالى جذب و تخصیص منابع مىتواند در تعدیل درآمدها، توزیع عادلانه ثروت، افزایش كارایى و كاهش هزینههاى تولید و خدمات و افزایش سطح اشتغال و تولید، نقش بسزایى ایفا نمایند و با ترویج قرض الحسنه، آثار وضعى آن كه در محاسبات مادّى نمىگنجد ظاهر مىگردد و رحمت و خیر و مهربانى گسترش مىیابد. خوشبختانه از گذشتههاى دور، فرهنگ قرض الحسنه در جامعه ما رواج داشته است. امروز نیز دولت تلاش فراوانى را در جهت گسترش این سنّت الهى در دستور كار دارد. ملّت عزیز ایران نیز از گسترش صندوقهاى قرض الحسنه استقبال مىكند و امروز بخش مهمّى از سپردههاى مردم، سپردههاى قرض الحسنه است.