«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ كُونُواْ قَوَّمِینَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَ لَوْ عَلَى أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَلِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبِینَ إِن یَكُنْ غَنِیًّا أَوْ فَقِیرًا فَاللَّهُ أَوْلَى بِهِمَا فَلَا تَتَّبِعُواْ الهَوَى أَن تَعْدِلُواْ وَ إِن تَلْوُاْ أَوْ تُعْرِضُواْ فَإِنَّ اللَّهَ كاَنَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا؛(1735) اى كسانى كه ایمان آوردهاید! كاملًا قیام به عدالت كنید! براى خدا شهادت دهید، اگر چه (این گواهى) به زیان خود شما، یا پدر و مادر و نزدیكان شما بوده باشد! (چرا كه) اگر آنها غنىّ یا فقیر باشند، خداوند سزاوارتر است كه از آنان حمایت كند. بنا بر این، از هوى و هوس پیروى نكنید كه از حق، منحرف خواهید شد! و اگر حق را تحریف كنید، و یا از اظهار آن، اعراض نمایید، خداوند به آنچه انجام مىدهید، آگاه است.»