مجلس درس و وعظ بود، حواریّون با عشق و شور مخصوص در گرداگرد استادشان عیسى(علیه السلام) نشسته بودند و گفتار او را با جان و دل گوش مىكردند، در آن جلسه درس، همه دوازده نفر از حواریّون به عیسى(علیه السلام) عرض كردند: «اى آموزگار راه هدایت! ما را از نصایح و پندهایت بهرهمند ساز.»
عیسى(علیه السلام) : «پیامبر خدا موسى(علیه السلام) به اصحابش فرمود: «سوگند دروغ نخورید، ولى من مىگویم سوگند -خواه دروغ و خواه راست- نخورید.»
آنها عرض كردند: «مارا بیشتر موعظه كن.»
عیسى: «موسى (علیه السلام) به اصحاب خود فرمود: زنا نكنید، من به شما مىگویم حتّى فكر زنا نكنید (سپس چنین مثال زد) اگر شخصى در اطاق نقّاشى شده و زیبا، آتشى روشن كند، دود آن، اطاق نقّاشى شده را دودآلود و سیاه خواهد كرد، گرچه اطاق را نسوزاند، فكر زنا نیز همچون آن دودى است كه زیبایى چهره معنوى انسان را تیره و تار مىسازد گرچه آن چهره را از بین نبرد.»(1307)