از عالم بزرگوار «سیّد نعمت اللَّه جزایرى» نقل شده كه در روایت است: در روز قیامت، بنده را بر محلّى كه منظر مردم است مىآورند و ندا مىكنند: هر كس به گردن این شخص حقّى دارد، اكنون موقع رسیدگى به حساب اوست، پیش او بیاید و حقّش را بستاند.
سختترین پیشامد براى آن بنده این است كه شخصى را مشاهده كند كه او را مىشناخته، زیرا در آن حال مىترسد، آن شخص ادعایى بر او بنماید.
روایت شده: در مقابل هر یك ششم درهم (982) هفتصد نماز قبول شده از او مىگیرند و به صاحب حق مىدهند.(983)