«عَنِ الصَّادِقِ(علیه السلام) قَالَ قَالَ رَجُلٌ لِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام) إِنَّ فُلَاناً یَنْسِبُكَ إِلَى أَنَّكَ ضَالٌّ مُبْتَدِعٌ فَقَالَ لَهُ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ مَا رَعَیْتَ حَقَّ مُجَالَسَةِ الرَّجُلِ حَیْثُ نَقَلْتَ إِلَیْنَا حَدِیثَهُ وَ لَا أَدَّیْتَ حَقِّی حَیْثُ أَبْلَغْتَنِی عَنْ أَخِی مَا لَسْتُ أَعْلَمُهُ إِنَّ الْمَوْتَ یَعُمُّنَا وَ الْبَعْثَ مَحْشَرُنَا وَ الْقِیَامَةَ مَوْعِدُنَا وَ اللَّهَ یَحْكُمُ بَیْنَنَا إِیَّاكَ وَ الْغِیبَةَ فَإِنَّهَا إِدَامُ كِلَابِ أَهْلِ النَّارِ وَ اعْلَمْ أَنَّ مَنْ أَكْثَرَ مِنْ ذِكْرِ عُیُوبِ النَّاسِ شَهِدَ عَلَیْهِ الْإِكْثَارُ أَنَّهُ إِنَّمَا یَطْلُبُهَا بِقَدْرِ مَا فِیهِ؛(1121) امام صادق(علیه السلام) فرمود: مردى به امام سجاد(علیه السلام) عرض كرد: فلانى تو را به گمراهى و بدعتگذارى متّهم مىكند، امام سجاد(علیه السلام) فرمود: تو حقّ همنشینى او را مراعات نكردى كه گفته او را براى من نقل نمودى، و حقّ مرا هم ادا نكردى كه گفته برادرم را كه من از آن خبر نداشتم برایم نقل نمودى؛ همه ما خواهیم مُرد، و همه ما روز قیامت برانگیخته خواهیم شد، و خداوند بین ما قضاوت مىنماید، از غیبت دورى كن! زیرا غیبت خورش سگهاى دوزخ است، و بدان! هر كس عیبهاى مردم را بین دیگران شایع كند، غیبتكننده او نیز بسیار مىگرداند، و از او هم به اندازهاى كه در اوست طلب مىشود.»