مرحوم آیت الله فاضل فرمودهاند:
عظمت حیات و شخصیت حضرت امام خمینى رضوان الله تعالى علیه اقتضا مىكند اگر یك جمله در مورد ایشان اظهارنظر شده است آن جمله در طول تاریخ براى تمام نسلهاى آینده محفوظ بماند و در بُعد سیاسى پیشبینىها ونظرات امام اعجاب آفرین بود به عبارت دیگر درآن لحظهاى كه حضرت امام راجع به یك مسئله سیاسى نظر مىكردند، انسان به دیده تردید و ناباورى به آن نگاه مىكرد ولى به مرور زمان ثابت مىشد كه نكته سنجى حضرت ایشان تا چه حد دقیق ودرست بوده است.
در بُعد سیاسى یك شخصیت استثنائى در تاریخ معاصر بودند و بدون اینكه كلاس سیاست دیده باشند و در رشته سیاست تحصیل كرده باشند، در مسائل سیاسى بر تمام سیاستهاى جهان فائق آمدند و همه سیاست بازان دنیاى استكبارى را زیر پا گذاشتند. شاید در طول تاریخ روحانیت تشیّع و جهان اسلام نتوانیم نظیرى براى ایشان پیدا كنیم. لذا ضرورت دارد تمامى آثار ایشان براى آیندگان محفوظ و در دسترس باشد.
مااز دو طریق با حضرت امام ارتباط و آشنائى داشتیم. از همان دوران كودكى در دوره دبستان بنده با شهید بزرگوار حضرت آیت الله حاج آقا مصطفى خمینى همدرس بودم و پدرم با حضرت امام رفاقت بسیار نزدیكى داشتند و به علت همین رفاقت و ارتباط كه پدرم با حضرت امام داشتند ایشان مكرر به منزل ما تشریف مىآوردند و متقابلاً پدرم به منزل ایشان مىرفتند. من از دوران كودكى تشخیص داده بودم كه حضرت امام با سایر دوستان پدرم تفاوت خاصى دارند، چون كه در ایشان جاذبه مخصوصى وجود داشت و ما را جذب كرده بود كه با دیده احترام خاصى به ایشان نگاه مىكردیم. تا اینكه با مرحوم شادروان حاج آقا مصطفى وارد حوزه شدیم و به واسطه درس و بحثى كه با هم داشتیم ارتباط ما با امام خیلى نزدیك بود به طورى كه گاهى اوقات حضرت ایشان وضعیت درسى حاج آقا مصطفى را از من مى پرسیدند پس از آنكه ما وارد درس خارج شدیم... در درس ایشان شركت كردیم درس حضرت امام آنقدر در ما شوق و علاقه به وجود آورد كه حدود ده سال در درسهاى ایشان حضور یافتیم و هنوز شیرینى و لذّت آن جلسات را در ذائقهمان احساس مىكنیم. امام بزرگوار در درسها مطالب علمى و اخلاقى را از هم جدا نمىدانستند. درس ایشان تنها یك سلسله مباحث علمى خشك نبود در لابلاى درس ایشان به روشى تدریس و رفتار مى كردند كه یك طلبه واقعى را تربیت مى كردند كه براى آینده اسلام مفید فایده باشند این ویژگى بارز امام بود كه باعث شده بود كه همه ما سر تا پا ایمان و اعتقاد به ایشان پیدا كنیم و در طول مبارزات نهضتى كه رهبریش را به عهده داشتند هیچگونه تردید به درستى راه امام نداشتیم...
امام بزرگوار جدا مصداق انسان كامل بودند یعنى همه فضائل انسانیت را داشتند. امام در تمامى مراحل زندگیشان نسبت به شاگردان، دوستان، خانوادهشان آنچه را كه شایسته یك انسان كامل بود مراعات مىكردند. به واسطه رفاقتى كه با حاج آقا مصطفى داشتم از ایشان كسب اطلاع كردم كه امام در منزل هیچگونه تحمیل و استبدادى نسبت به همسر و فرزندان نداشتند.
براى وقوف بر دوران جوانیشان از بعضى از دوستان كسب اطلاع كردم متفقاً گفتند كه ایشان در بحران جوانى یك لغزش هم از ایشان صادر نشده است... امام به معنى واقعى كلمه زاهد بودند و سعى مىكردند كه ظاهرشان این معنى را نشان ندهد و زاهدى بود كه نشان مىداد زاهد نیست. و این بالاترین است كه درزهد انسان متصوّر است.(2376)