«أُوْلَئكَ یُؤْتَوْنَ أَجْرَهُم مَّرَّتَینِ بِمَا صَبَرُواْ وَ یَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَهُمْ یُنفِقُونَ؛ وَ إِذَا سَمِعُواْ اللَّغْوَ أَعْرَضُواْ عَنْهُ وَ قَالُواْ لَنَا أَعْمَلُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَلُكُمْ سَلَمٌ عَلَیْكُمْ لَا نَبْتَغِى الْجَهِلِینَ؛(1316) آنها كسانى هستند كه بخاطر شكیباییشان، اجر و پاداششان را دو بار دریافت مىدارند و بوسیله نیكیها بدیها را دفع مىكنند و از آنچه به آنان روزى دادهایم انفاق مىنمایند. و هر گاه سخن لغو و بیهوده بشنوند، از آن روى مىگردانند و مىگویند: «اعمال ما از آن ماست و اعمال شما از آن خودتان سلام بر شما (سلام وداع) ما خواهان جاهلان نیستیم!»