یكى از دوستان و اصحاب حضرت ابوالحسن امام هادى(علیه السلام) به نام زید بن علىّ حكایت مىكند: روزى از روزها سخت مریض شدم، تا حدّى كه دیگر نتوانستم حركت كنم، لذا پزشكى نصرانى را بر بالین من آوردند و او برایم داروئى را تجویز كرد و گفت: این دارو را به مدّت دَه روز مصرف مىكنى تا مریضىات برطرف و بهبودى حاصل شود.
پس از آن كه پزشك نصرانى از منزل خارج شد، نیمه شب بود و كسى از طرز استفاده آن داروى اطّلاعى نداشت.
و من در حالى كه متحیّر بودم، ناگاه شخصى جلوى منزل ما آمد و اجازه ورود خواست.
همین كه وارد منزل شد، متوجّه شدیم كه آن شخص غلام امام هادى(علیه السلام) مىباشد.
سپس آن غلام به من گفت: مولا و سرورم فرمود: آن پزشك داروئى را كه به تو داد و گفت مدّتى آن را مصرف كن تا خوب بشوى؛ ولى ما این نوع دارو را فرستادیم، چنانچه آن را یكبار مصرف نمائى، انشاءاللّه به اذن خداود متعال خوب خواهى شد.
زید گوید: با خود گفتم همانا امام هادى(علیه السلام) بر حقّ است و باید به دستورش عمل كنم.
به همین جهت، داروئى را كه حضرت فرستاده بود مورد استفاده قرار دادم و چون آن را مصرف كردم، در همان مرتبه اوّل عافیت یافتم و داروى پزشك نصرانى را تحویلش دادم.
فرداى آن روز پزشك نصرانى مرا دید و چون حالم خوب و سالم بود و ناراحتى نداشتم، علّت بازگرداندن داروهایش را و نیز علّت سلامتى مرا جویا شد؟
پس تمام جریان را كه امام هادى(علیه السلام) برایم داروئى فرستاد و اظهار نمود با یك بار مصرف خوب خواهم شد، همه را براى پزشك نصرانى تعریف كردم.
بعد از آن، پزشك نصرانى نزد امام علىّ هادى(علیه السلام) حاضر شد و توسّط حضرت هدایت و مسلمان گردید و سپس اظهار داشت: اى سرور و مولایم! این نوع درمان و دارو از مختصّات حضرت عیسى مسیح(علیه السلام) بوده است و كسى از آن اطّلاعى ندارد، مگر آن كه همانند او باشد.(600)