«قال على(علیه السلام) : تفنى اللّذاذة ممّن نال صفوتها من الحرام و یبقى الإثم و العار. تبقى عواقب سوء فی مغبّتها لا خیر فی لذّة من بعدها النّار؛(971) على(علیه السلام) : (در برخى منابع آمده است كه این دو بیت را نیز -به عنوان هشدار و موعظه و بیدار كردن بازاریان از غفلت- مىخواند) لذّتهایى كه مرتكبان فعل حرام به آنها كامروا گشتهاند از دست مىرود، و گناه و ننگ آن بر گردن انسان مىماند. و در پى آنها (در این دنیا و آن دنیا)، عاقبتى بد گریبانگیر آدمى مىشود؛ آرى، لذّتى (سودى) كه به دنبال آن آتش دوزخ باشد، هیچ خوب نیست.»