تربیت
Tarbiat.Org

گنجینه معارف 3 (110 موضوع)
محمد رحمتی شهرضا

برخورد قاطعانه حضرت با چشم چرانها

دو نفر از مردم مدینه به نام‏هاى «هیت» و «ماتع» بسیار سبك سر و خام بودند، اینان همواره مردم را با سخنان زشت مسخره مى‏كردند و براى فراهم كردن مایه و زمینه خنده دیگران به آزار و اذیّت مردم مى‏پرداختند.
روزى رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه و آله) شنید كه آنان مى‏گفتند: هنگامى كه به شهر طائف هجوم بردید و آنجا را فتح كردید، در كمین دختر «غیلان ثقفى» باشید تا شاید او را اسیر كنید و براى خود بردارید؛ چرا كه او زنى خنده رو، سیاه چشم، جا افتاده و قد كشیده است و هر گاه مى‏نشیند با شكوه و هر گاه سخن مى‏گوید كلامش دلرباست.
هنگامى كه رسول خدا سخنان آنان را شنید فرمود: «گمان مى‏كنم كه شما از آدم‏هاى سفیه و نادانى هستید غیرت و مردانگى ندارند، به همین علت زیبایى زنان را بدون شرم بیان مى‏كنید.» آنگاه حضرت دستور داد آنها را از مدینه اخراج كردند و به سرزمینى به نام «غرابا» تبعید نمودند، آنها فقط روزهاى جمعه حق حضور در مدینه را داشتند.(1640)
آرى! این برخورد قاطعانه رسول خدا و تبعید افراد هرزه‏اى مانند هیت و ماتع براى آن بود كه حضرت مى‏خواست بیمارى روحى اجتماع را مداوا كند، به همین خاطر ابتدا از مرهم‏هاى لازم كه همان مواعظ و نصایح بود، استفاده مى‏نمود؛ اما وقتى مى‏دید كه اینان مانند غده‏اى ممكن است جامعه را بیمار كنند آنان را ریشه كن مى‏نمود و تبعید مى‏كرد.