در كشور شام پادشاهى بود به نام داذانه كه خدا را قبول نداشت و بت پرستى مىكرد. خداوند جرجیس پیامبر را مبعوث به رسالت گردانید و به سوى او فرستاد. جرجیس او را نصیحت و دعوت به عبادت خدا نمود، اما او در جواب گفت: اهل كدام شهر هستى؟ فرمود: از اهل روم و در فلسطین مىباشم. پس امر كرد جرجیس را حبس و بدن مباركش به شانههاى آهنى مجروح كردند. تا گوشتهاى بدن او ریخت. و بعد سركه بر بدنش ریختند و با سیخهاى سرخ شده آهنى به ران و زانو و كف پاهاى او كوبیدند، آنقدر بر سرش كوبیدند تا بلكه فوت كند. خداوند ملكى به سوى جرجیس فرستاد و گفت: حق تعالى مىفرماید: «صبر كن و شاد باش و مترس كه خدا با توست و تو را از اینان نجات خواهد داد. ایشان تو را چهار مرتبه خواهند كشت ولى من درد و ناراحتى را از تو دفع خواهم كرد.» داذانه براى بار دوم حكم نمود، تازیانه بر پشت و شكم او زدند و او را به زندان برگردانید و دستور داد هر جادوگر و ساحرى كه در مملكت او باشد را بیاورند تا جادو در حق او كند، اما جادو تأثیر نداشت، پس زهر به او خورانیدند. اما با گفتن نام خدا، هیچ ضرر به او نرسید. ساحر گفت: اگر من این زهر را به جمیع اهل زمین مىخورانیدم همه را از بین مىبرد و خلقت آنان را تغییر و دیدههاى آنان را كور مىكرد! پس توبه از كارهاى گذشته خود كرد و به جرجیس ایمان آورد، و پادشاه این ساحر تازه ایمان آورده را كشت. براى چندمین بار جرجیس را به زندان انداخت و دستور داد او را قطعه قطعه كنند و به چاهى بیفكنند. خداوند براى تنبه از این ظلم صاعقه و زلزله را فرستاد، لكن متنبه نشد. خدا میكائیل را فرستاد تا جرجیس را از چاه بیرون آورد و گفت صبر كن و به ثواب الهى بشارت داد. جرجیس نزد پادشاه رفت و او را دعوت به خدا كرد، او نپذیرفت، ولى فرمانده لشكر او و چهار هزار از مردم به جرجیس ایمان آوردند، پادشاه دستور داد همه را بكشند. این دفعه داذانه لوحى از مس گداخته درست كرد و جرجیس را روى آن خوابانید و سرب گداخته در گلوى او ریختند، بعد آتشى افروخت او را در آتش انداخت تا بسوخت. خداوند میكائیل را باز فرستاد تا صحت و سلامتى را به او عطا كند. پس از سلامتى نزد پادشاه رفت، او را به توحید و ترك بتپرستى دعوت كرد، این بار او دیگى از گوگرد و سرب گداخته آماده كرد و او را درون دیگ اندختند و آتش افروختند تا جسد او با گوگرد و سرب گداخته آمیخته شود؛ خدا اسرافیل را فرستاد تا نعرهاى بزند و دیگ دگرگون و او را سلامت نصیب شود. جرجیس به قدرت خدا نزد داذانه آمد و تبلیغ از خداپرستى كرد. داذانه دستور داد همه اجتماع كنند، در بیابانى او را جمیعاً بكشند كه صداى جرجیس بلند شد و صبر و شكیبائى را تقاضا كرد. چون آن حضرت را گردن زدند و برگشتند همه به عذاب الهى دچار شدند.(2327)