«إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَنِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُوْلَئكَ هُمُ الضَّالُّونَ؛(2304) كسانى كه پس از ایمان كافر شدند و سپس بر كفر (خود) افزودند، (و در این راه اصرار ورزیدند،) هیچ گاه توبه آنان، (كه از روى ناچارى یا در آستانه مرگ صورت مىگیرد،) قبول نمىشود و آنها گمراهان (واقعى) اند (چرا كه هم راه خدا را گم كردهاند، و هم راه توبه را!).»